Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

διαβολή  
sostantivo femminile

denigrazione [f]; discredito [m]; diffamazione [f]; maldicenza [f]; calunnia [f] οι διαβολές του δεν μπορούν να με βλάψουν → le sue calunnie non possono nuocermi

permalink
continua sotto
<<  διαβολεμένος διαβολιά  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διαβολάκος [ο]
διαβολάνθρωπος [ο]
διάβολε! [int.]
διαβολέας [ο]
διαβολεμένος [-η, -ο]
διαβολή [η]
διαβολιά [η]
διαβολιάρικος [agg.]
διαβολικός [-ή, -ό]
διαβόλισσα [η]
διαβολογυναίκα [η]
διαβολοθήλυκο [το]
διαβολόκαιρος [ο]
διαβολοκόριτσο [το]
διαβολόπαιδο [το]
διάβολος [-ου, ο]
διαβολοστέλνω [v. trans.]
διαβουλεύομαι [v. pass.]
διαβουλεύσεις [οι]
διαβούλευση [η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---