Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

διαβολόκαιρος  
sostantivo maschile

tempaccio [m]; tempo [m] infernale θα μας χαλάσει το ταξίδι αυτός ο διαβολόκαιρος → questo tempaccio ci rovinerà il viaggio
διαολόκαιρος
sostantivo maschile

variante di διαβολόκαιρος

permalink
continua sotto
<<  διαβολοθήλυκο διαβολοκόριτσο  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διαβολιάρικος [agg.]
διαβολικός [-ή, -ό]
διαβόλισσα [η]
διαβολογυναίκα [η]
διαβολοθήλυκο [το]
διαβολόκαιρος [ο]
διαβολοκόριτσο [το]
διαβολόπαιδο [το]
διάβολος [-ου, ο]
διαβολοστέλνω [v. trans.]
διαβουλεύομαι [v. pass.]
διαβουλεύσεις [οι]
διαβούλευση [η]
διαβούλια [τα]
διαβούλιο [το]
διαβρεγματικός [agg.]
διάβρεξη [η]
διαβρέχομαι [v. pass.]
διάβρεχος [agg.]
διαβρέχω [v. trans.]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---