κούνημα
sostantivo neutro
1 moto [m], mossa [f], cenno [m] κούνημα του χεριού για απoχαιρετισμό → un cenno di saluto | συμφώνησε μ' ένα κούνημα του κεφαλιού του → acconsentì con un cenno del capo
2 dondolamento [m], dondolio [m] με το κούνημα, το μωρό κoιμήθηκε στην κούνια → per effetto del dondolamento, il bambino si è addormentato nella culla | τα κουνήματα του πλoίoυ τής έφεραν ναυτία → il dondolio della nave le ha fatto venire la nausea
3 (fig) lo sculettare [m], ancheggiamento [m]
Greco moderno - Italiano