Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

εφευρέτης  
sostantivo maschile

1 cervellone [m]
2 ideatore [m]
3 immaginatore [m]
4 inventore [m]
εφευρετής
sostantivo maschile

inventore [m]
εφευρέτρια
sostantivo femminile

femminile di εφευρέτης ^-ή, ο^

permalink
continua sotto
<<  εφεύρεση εφευρετικός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

εφετζίδικος [-η, -ο]
εφέτης [ο|η]
εφέτος [avv.]
εφεύρεμαν [το]
εφεύρεση [η]
εφευρέτης [ο]
εφευρετής [ο]
εφευρετικός [-ή, -ό]
εφευρετικότατος [agg.]
εφευρετικότερος [agg.]
εφευρετικότητα [η]
εφευρετικώτατος [agg.]
εφευρετικώτερος [agg.]
εφευρέτρια [η]
εφεύρημα [το]
εφευρίσκομαι [v. pass.]
εφευρίσκω [v. trans.]
εφήβαιο [το]
εφηβεία [η]
έφηβη [η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---