Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

διακοσμητής  
sostantivo maschile

arredatore [m]; decoratore [m]
διακοσμήτρια
sostantivo femminile

1 femminile di διακοσμητής ^-ή, ο^
2 arredatrice [f]; decoratrice [f]

permalink
continua sotto
<<  διακόσμηση διακοσμητικός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διακοσιετηρίδα [η]
διακόσιοι [agg. num. card.]
διακοσιοστός [-ή, -ό]
διακοσμημένος [-η, -ο]
διακόσμηση [-ης, η]
διακοσμητής [-ή, ο]
διακοσμητικός [-ή, -ό]
διακοσμήτρια [-ας, η]
διάκοσμος [-ου, ο]
διακοσμώ [v. trans.]
διακόσοι [-ες, -α]
διακρατικός [-ή, -ό]
διακριβωμένος [agg.]
διακριβώνω [v. trans.]
διακρίβωση [η]
διακρίνομαι [v. pass.]
διακρινόμενος [agg.]
διακρίνω [v. trans.]
διακρίνων [agg.]
διάκριση [-ης, η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---