Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

βουβαμάρα  
sostantivo femminile

1 silenzio [m] di tomba
2 mutismo [m] μετά τις φωνές τον καθηγητή έπεσε βουβαμάρα στην τάξη → dopo la sfuriata del professore, si fece in classe un silenzio di tomba

permalink
continua sotto
<<  βούβαλος βουβαμένος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

βουβαίνω {V}
βουβάλα [-ας, η]
βουβάλι [-ιού, το]
βουβαλοζεύγαρον [το]
βούβαλος [-ου, ο]
βουβαμάρα [-ας, η]
βουβαμένος [-η, -ο]
βουβαμός [-ού, ο]
βουβός [-ή, -ό]
βουβώνας [-α, ο]
βουβωνικός [-ή, -ό]
βουβωνοκήλη [-ης, η]
Βούδας [-α, ο]
βουδισμός [-ού, ο]
βουδιστής [-ή, ο]
βουδιστικός [-ή, -ό]
βουδίστρια [-ας, η]
βουή [-ής, η]
βουητό [-ού, το]
βουιδέ [η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---