Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

βεβηλωτής  
sostantivo maschile

1 dissacratore [m]
2 violatore [m]

permalink
continua sotto
<<  βεβήλωση βεβιασμένος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

βεβαρημένος [-η, -ο]
βέβηλος [-η, -ο]
βεβηλωμένος [agg.]
βεβηλώνω {V}
βεβήλωση [-ης, η]
βεβηλωτής [-ή, ο]
βεβιασμένος [-η, -ο]
βεγγαλικά [-ών, τα]
βεδουίνα [-ας, η]
βεδουΐνος [-ου, ο]
βεζίρης [-η, ο]
Βεζούβιος [-ου, ο]
βελάζω {V}
βελανίδι [-ιού, το]
βελανιδιά [-άς, η]
βέλασμα [-ατος, το...
Βελγίδα [-ας, η]
Βέλγιο [-ου, το]
Βέλγος [-ου, ο]
βελέντζα [-ας, η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---