Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

ανομία, (raro) ανομιά  
sostantivo femminile

1 anomia [f]; mancanza [f] di leggi; mancanza [f] di giustizia
2 illegalità [f]; illiceità [f]; trasgressione [f] della legge
3 religione peccato [m]

permalink
continua sotto
<<  ανόμημα ανομοιογένεια  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

ανολοκλήρωτος [-η, -ο]
ανόλπιστος [-η, -o]
άνομα [avv.]
ανομβρία [-ας, η]
ανόμημα [το]
ανομία, (raro) ανομιά [-ας, η]
ανομοιογένεια [-ας, η]
ανομοιογενής [-ής, -ές]
ανομοιοκατάληκτος [-η, -ο]
ανομοιοκαταληξία [-ας, η]
ανομοιομορφία [-ας, η]
ανομοιόμορφος [-η, -ο]
ανόμοιος [-α, -ο]
ανομοιότητα [-ας, η]
ανομοίωση [-ης, η]
ανομολόγητα [avv.]
ανομολόγητος [-η, -ο]
άνομος [-η, -ο]
ανοξαιμία [-ας, η]
ανοξείδωτος [-η, -ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---