Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

ανακατωσούρα  
sostantivo femminile

1 disordine [m]; confusione [f] φεύγοντας, μες στην ανακατωσούρα, ξέχασε το ρολόι του → nella confusione della partenza ha dimenticato il suo orologio
2 agitazione [f]; scompiglio [m]; confusione [f]; subbuglio [m] επικρατούσε μεγάλη ανακατωσούρα στην αυλή του σχολείου → nel cortile della scuola regnava lo scompiglio

permalink
continua sotto
<<  ανακάτωση ανακατωσούρας  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

ανακάτωμα [-ατος, το...
ανακατωμένος [-η, -ο]
ανακατώνομαι {V}
ανακατώνω {V}
ανακάτωση [-ης, η]
ανακατωσούρα [-ας, η]
ανακατωσούρας [-α, -ικο]
ανακατωσούρης [-α, -ικο]
ανακατωτός [-ή, -ό]
ανακεφαλαιώνω {V}
ανακεφαλαίωση [-ης, η]
ανακεφαλαιωτικός [-ή, -ό]
ανακηρυγμένος [-η, -o]
ανακήρυξη [-ης, η]
ανακηρύσσω {V}
ανακίνηση [-ης, η]
ανακινούμενος [-η, -o]
ανακινώ {V}
ανάκλαση [-ης, η]
ανάκλασις [η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---