Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

θεομηνία  
sostantivo femminile

1 ira [f], castigo [m] di Dio
2 calamità [f], disastro [m] η θεoμηνία έπληξε μεγάλο τμήμα της Πελoπoννήσoυ → è una calamità che ha colpito gran parte del Peloponneso

permalink
continua sotto
<<  θεολογώ θεομήτωρ  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

θεοκτόνος [ο]
θεολογία [-ας, η]
θεολογικός [-ή -ό]
θεολόγος [ο|η]
θεολογώ [v. intr.]
θεομηνία [η]
θεομήτωρ [-ορος, η]
θεομίσητος [-η, -ο]
θεόμορφος [-η, -ο]
θεόμουρλος [-η, -ο]
θεομπαίχτης [ο]
θεομπαίχτρα [η]
θεονήστικος [-η/-ια -ο...
θεοπάλαβος [-η, -ο]
θεόπεμπτος [-η, -ο]
θεόπνευστος [-η, -ο]
θεοποιημένος [agg.]
θεοποίηση [η]
θεοποιούμαι [v. pass.]
θεοποιώ [v. trans.]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---