Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

κούκος  
sostantivo maschile

zoologia cuculo [m], cucù [m] μόνος σαν τον κούκo → solo come un cane | τρεις κι o κούκος → quattro gatti | του κόστισε o κούκος αηδόνι → l'ha pagato a peso d'oro, gli è costato un occhio della testa | ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη → una rondine non fa primavera

permalink
continua sotto
<<  κουκοβαγιομύτης κούκου  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

κουκλοθέατρο [το]
κούκλος [ο]
κουκλόσπιτο [το]
κουκλώνω [v. trans.]
κουκοβαγιομύτης [agg.]
κούκος [-ου, ο]
κούκου [int.]
κουκουβάγια [-ας, η]
κουκουβάια [η]
κουκουβαϊόμματος [agg.]
κουκουζέλα [η]
κουκούλα [-ας, η]
κουκούλι [το]
κουκούλωμα [το]
κουκουλωμένος [agg.]
κουκουλώνομαι [v. pass.]
κουκουλώνω [v. trans.]
κουκουνάρα [η]
κουκουνάρι [το]
κουκουναριά [η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---