Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

καταρρέω  
verbo intransitivo

1 crollare, cadere η γέφυρα κατέρρευσε → il ponte è crollato
2 crollare, accasciarsi κατέρρευσε σε μια πoλυθρόνα → si è accasciato su una poltrona
3 (fig) crollare ο κατηγoρoύμενος κατέρρευσε έπειτα από πεντάωρη ανάκριση → l'accusato è crollato dopo cinque ore di interrogatorio

permalink
continua sotto
<<  κατάρρευση καταρρέων  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

καταρρακωμένος [agg.]
καταρρακώνω [v. trans.]
καταρράκωση [η]
καταρράχτης [-η, ο]
κατάρρευση [η]
καταρρέω [v. intr.]
καταρρέων [agg.]
καταρρίπτω [v. trans.]
κατάρριψη [η]
καταρροή [-ής, η]
καταρροϊκός [ο]
κατάρρους [ο]
κατάρτι [-ιου, το]
καταρτίζω [v. trans.]
κατάρτιση [η]
καταρτισμένος [-η, -ο]
καταρτισμός [ο]
κατάρχης [ο]
καταρωτώ [v. pass.]
κατασάγονον [το]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---