Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

κακοτυχία, (raro) κακοτυχιά  
sostantivo femminile

sfortuna [f], sventura [f], disgrazia [f] τον κυνηγούν οι κακοτυχίες → è perseguitato dalla sventura

permalink
continua sotto
<<  Κακοτυπώνω κακότυχος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

κακοτράχαλος [-η, -ο]
κακοτροπία [η]
κακότροπος [-η, -ο]
κακοτυπωμένος [-η, -ο]
Κακοτυπώνω [v.]
κακοτυχία, (raro) κακοτυχιά [η]
κακότυχος [-η, -ο]
κακοτυχώ [v. intr.]
κακούργα [η]
κακούργημα [το]
κακουργηματικός [agg.]
κακουργιοδικείο [το]
κακούργος [-α, -ο]
κακούργος [-ου, ο]
κακουργώ [v. intr.]
κακουχία [η]
κακοφαίνεται [v. imp.]
κακόφημος [-η, -ο]
κακοφορμίζω [v. intr.]
κακοφορμίζω [v. trans.]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---