Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

κακομοίρης  
aggettivo

1 povero, poveretto, poverino, sfortunato του ήρθαν όλα στραβά του κακομοίρη → povero lui, gli è andato tutto storto
2 meschino, gretto
3 disgraziato έτσι και σε περιλάβει ο πατέρας σου, κακομοίρα μου, ... → se ti becca tuo padre, disgraziata mia, ....

permalink
continua sotto
<<  κακομεταχείριση κακομοιριά  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

κακομαθαίνω [v. trans.]
κακομαθημένος [-η, -ο]
κακομελετώ [v. intr.]
κακομεταχειρίζομαι [v. pass.]
κακομεταχείριση [η]
κακομοίρης [-α, -ικο]
κακομοιριά [η]
κακόμοιρος [-η, -ο]
κακομούτσουνος [-η, -ο]
κακονομία [η]
κακοντυμένος [-η, -ο]
κακονυχτισμένος [-η, -ο]
κακοπαθαίνω [v. intr.]
κακοπάθεια [η]
κακοπάθημα [το]
κακοπαθημένος [agg.]
κακοπαντρεμένος [agg.]
Κακοπεθαίνω [v.]
κακοπέραση [η]
κακοπερνώ [v. intr.]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---