Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

ευτύχημα  
sostantivo neutro

caso [m] fortunato, fortunata coincidenza [f], fortuna [f] τo ευτύχημα ήταν ότι δεν τραυματίστηκε κανείς → fortuna volle che nessuno si ferì

permalink
continua sotto
<<  ευτυχέστερος ευτυχής  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

ευτροφικός [agg.]
ευτροφισμός [ο]
εύτρωτος [-η, -ο]
ευτυχέστατος [agg.]
ευτυχέστερος [agg.]
ευτύχημα [το]
ευτυχής [-ής, -ές]
ευτυχία [-ας, η]
ευτυχισμένα [avv.]
ευτυχισμένος [-η, -ο]
ευτυχώ [v. intr.]
ευτυχώς [avv.]
ευυπόληπτος [-η, -ο]
ευυποληψία [η]
ευφάνταστος [-η, -ο]
ευφημισμός [ο]
ευφημιστικός [-ή, -ό]
εύφημος [-η/-ος -ο...
ευφημώ [v. trans.]
εύφλεκτος [-η, -ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---