Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

δυστύχημα  
sostantivo neutro

1 (ατύχημα) incidente [m]; sinistro [m]; disastro [m] αεροπορικό δυστύχημα → disastro aereo | αυτοκινητικό δυστύχημα → incidente automobilistico
2 (συμφορά) disgrazia [f]; sfortuna [f] το δυστύχημα είναι ότι… → la sfortuna, la disgrazia è che…

permalink
continua sotto
<<  δυστυχέστερος δυστυχής  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

δυστροπώ [v. intr.]
δυστροφία [η]
δυστροφικός [-ή, -ό]
δυστυχέστατος [agg.]
δυστυχέστερος [agg.]
δυστύχημα [-ατος, το...
δυστυχής [-ής, -ές]
δυστυχία [-ας, η]
δυστυχισμένος [-η, -ο]
δύστυχος [-η, -ο]
δυστυχώ [v. intr.]
δυστυχώς [avv.]
δυσφαγία [η]
δυσφασία [η]
δυσφήμηση [η]
δυσφημίζομαι [v. pass.]
δυσφημίζω [v. trans.]
δυσφήμιση [-ης, η]
δυσφημισμένος [agg.]
δυσφημιστής [ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---