Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

δυσμένεια  
sostantivo femminile

disgrazia [f] δυσμένεια της τύχης → avversità della sorte

permalink
continua sotto
<<  δύσληπτος δυσμενέστατος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

δυσλειτουργώ [v. intr.]
δυσλεκτικός [-ή, -ό]
δυσλεξία [η]
δυσλεξικός [-ή, -ό]
δύσληπτος [-η, -ο]
δυσμένεια [η]
δυσμενέστατος [agg.]
δυσμενέστερος [agg.]
δυσμενής [-ής, -ές]
δυσμενώς [avv.]
δυσμετακίνητος [-η, -ο]
δυσμεταχείριστος [-η, -ο]
δυσμηνόρροια [η]
δύσμοιρος [-η, -ο]
δυσμορφία [η]
δύσμορφος [-η, -ο]
δυσνόητα [avv.]
δυσνόητος [-η, -ο]
δυσοίωνα [avv.]
δυσοίωνος [-η, -ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---