Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

δισταγμός  
sostantivo maschile

esitazione [f]; tentennamento [m]; titubanza [f] του μίλησε δίχως τον παραμικρό δισταγμό → gli parlò senza la minima esitazione

permalink
continua sotto
<<  δισουλφίδιο διστάζω  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

δισκοπρίονο [το]
δίσκος [-ου, ο]
δισκόφιλος [agg.]
δισκόφρενο [το]
δισουλφίδιο [το]
δισταγμός [ο]
διστάζω [v. intr.]
διστακτικός [-ή, -ό]
διστακτικότατος [agg.]
διστακτικότερος [agg.]
διστακτικότητα [η]
διστακτικώτατος [agg.]
διστακτικώτερος [agg.]
δισταχτικός [-ή, -ό]
δισταχτικότατος [agg.]
δισταχτικότερος [agg.]
δίστηλος [-η, -ο]
δίστιχο [το]
διστομάτωση [η]
δίστομος [-η, -ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---