Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

διχοτόμηση  
sostantivo femminile

bipartizione [f]; scissione [f]; divisione [f] in due διχοτόμηση γωνίας → geometria bisezione di un angolo

permalink
continua sotto
<<  διχοτομημένος διχοτομικός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διχογνωμώ [v. intr.]
διχογνωμών [agg.]
διχόνοια [-ας, η]
διχοστασία [η]
διχοτομημένος [agg.]
διχοτόμηση [η]
διχοτομικός [-ή, -ό]
διχοτόμος [η]
διχοτομούμαι [v. pass.]
διχοτομώ [v. trans.]
δίχρονο [s. nt.]
δίχρονος [-η, -ο]
διχρωισμός [s. masch.]
διχρωματικός [agg.]
διχρωματισμός [s. masch.]
διχρωμία [η]
διχρωμιούχος [agg.]
δίχρωμος [-η, -ο]
διχτάκι [η]
δίχτυ [-ου, το]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---