Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

διαμένω  
verbo intransitivo

dimorare; soggiornare; stare; vivere διέμεινε στο εξωτερικό δέκα χρόνια → è stato, ha vissuto all'estero per dieci anni

permalink
continua sotto
<<  διαμελιστικός διαμένων  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διαμέλιση [η]
διαμελισμένος [agg.]
διαμελισμός [ο]
διαμελιστής [ο]
διαμελιστικός [-ή, -ό]
διαμένω [v. intr.]
διαμένων [agg.]
διαμερίζω [v. trans.]
διαμέρισμα [το]
διαμερισματικός [agg.]
διαμερισμένος [agg.]
διαμερισμός [ο]
διαμεσολαβώ [v. intr.]
διάμεσος [-η, -ο]
διάμεσος [s. masch.]
διαμέσου [prep.]
διαμετακομίζω [v. trans.]
διαμετακόμιση [η]
διαμετακομισμένος [agg.]
διαμέτρημα [το]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---