Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

διαλαλητής  
sostantivo maschile

1 banditore [m]
2 imbonitore [m]

permalink
continua sotto
<<  διαλάληση διαλαλώ  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

διακωμώδηση [η]
διακωμωδώ [v. trans.]
διαλάλημα [το]
διαλαλημένος [agg.]
διαλάληση [η]
διαλαλητής [ο]
διαλαλώ [v. trans.]
διαλαμβάνω [v. trans.]
διαλάμπω [v. trans.]
διαλανθάνω [v. trans.]
διάλεγμα [-ατος, το...
διαλεγμένος [-η, -ο]
διαλέγομαι [v. pass.]
διαλέγω [v. trans.]
διάλειμμα [-ατος, το...
διαλεκτική [η]
διαλεκτικός [ο]
διαλεκτολογία [η]
διαλεκτολόγος [ο|η]
διάλεκτος [-ου, η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---