Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

Βυζαντινή
sostantivo femminile

1 femminile di βυζαντινός ^-ού, ο^
2 storia bizantina [f]
βυζαντινός  
aggettivo

storia bizantino βυζαντινή αυτοκρατορία → impero bizantino
βυζαντινός
sostantivo maschile

storia bizantino [m]

permalink
continua sotto
<<  βυζανιάρικο βυζαντινισμός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

βύζαγμα [-ατος, το...
βυζαγμένος [agg.]
βυζαίνω {V}
βυζαίνω {V}
βυζανιάρικο [-ου, το]
Βυζαντινή [-ής, η]
βυζαντινισμός [-ού, ο]
βυζαντινολογία [-ας, η]
βυζαντινολόγος [-ου, ο|η]
βυζαντινολογώ {V}
βυζαντινός [-ή, -ό]
βυζαντινός [-ού, ο]
Βυζάντιο [-ου, το]
βυζάνω {V}
βυζασταρούδι [-ιού, το]
βυζάστρα [-ας, η]
βυζί [-ιού, το]
βυζούνι [το]
βυθίζομαι {V}
βυθιζόμενος [-ου, ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---