Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

βρόντος  
sostantivo maschile

1 tuono [m]
2 tonfo [m]; schianto [m] στο δάσος ακούγονταν δέντρα πού κόβονταν κι έπεφταν με βρόντο → si udiva nel bosco lo schianto degli alberi che venivano abbattuti+++μιλάω στο βρόντο → parlare a casaccio, a vanvera || parlare al vento | όλες μου οι προσπάθειες πήγαν στο βρόντο → tutti i miei sforzi sono stati vani

permalink
continua sotto
<<  βροντοκοπάω βροντόσαυρος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

βροντερότατος [agg.]
βροντερότερος [agg.]
βροντή [-ής, η]
βρόντημα [-ατος, το...
βροντοκοπάω {V}
βρόντος [-ου, ο]
βροντόσαυρος [-ου, ο]
βροντοφωνάζω {V}
βροντοφωνάζω {V}
βροντόφωνος [-η, -ο]
βροντοχτυπάω {V}
βροντώ {V}
βροντώ {V}
βροντώδης [-ης, -ες]
βρουκέλλωση [-ης, η]
βροχερός [-ή, -ό]
βροχή [-ής, η]
βροχή {N}
βροχηδόν {N}
βρόχι [-ιού, το]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---