Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

βούκινο  
sostantivo neutro

storia buccina [f] το 'κανε βούκινο → ha gridato la notizia ai quattro venti; ha dato fiato alle trombe | έγινε βούκινο → è sulla bocca di tutti
βούκινον
sostantivo neutro

variante letteraria di βούκινο

permalink
continua sotto
<<  βουκεφάλας βουκολικός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

βούκα [-ας, η]
βουκέντρα [-ας, η]
βουκέντρι [το]
βούκεντρο [-ου, το]
βουκεφάλας [-α, ο]
βούκινο [-ου, το]
βούκινον [το]
βουκολικός [-ή, -ό]
βουκόλος [-ου, ο]
βουκολώ {V}
βούλα [-ας, η]
Βουλγάρα [-ας, η]
Βουλγαρία [-ας, η]
βουλγαρικά [-ών, τα]
βουλγαρικός [-ή, -ό]
βουλγάρικος [-η, -ο]
Βούλγαρος [-ου, ο]
βούλες [-ων, αι]
βούλευμα [-ατος, το...
βουλευτήριο [-ου, το]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---