Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

αποτροπιασμός  
sostantivo maschile

aborrimento [m]; esecrazione [f]; abominazione [f]; orrore [m] ο παπάς εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για τη σφαγή χιλιάδων αθώων → il papa ha espresso il suo errore per la strage di migliaia di innocenti

permalink
continua sotto
<<  αποτροπιασμένος αποτροπιαστικά  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

αποτρόπαια [avv.]
αποτρόπαιος [-η/-α, -ο...
αποτροπή [-ής, η]
αποτροπιάζομαι {V}
αποτροπιασμένος [-η, -ο]
αποτροπιασμός [-ού, ο]
αποτροπιαστικά [avv.]
αποτροπιαστικός [-ή, -ό]
αποτσίγαρο [-ου, το]
αποτυγχάνω {V}
αποτύπωμα [το]
αποτυπωμένος [-η, -o]
αποτυπώνομαι {V}
αποτυπώνω {V}
αποτύπωση [-ης, η]
αποτύπωσις [-εως, η]
αποτυφλωμένος [-η, -o]
αποτυφλωτικός [-ή, -ό]
αποτυχαίνω {V}
αποτυχεμένος [ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---