Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

αποκλίνω  
verbo intransitivo

1 deviare; divergere το πλοίο απέκλινε προς τα δυτικά → la nave ha deviato verso ovest | η κυβερνητική πολιτική αποκλίνει από τις προγραμματικές δηλώσεις → la politica del governo diverge dalle dichiarazioni programmatiche
2 inclinare; pendere ο πύργος της Πίζας αποκλίνει επικίνδυνα → la torre di Pisa pende pericolosamente
3 tendere; essere incline; propendere αποκλίνω προς την αναρχία → tendere all'anarchia

permalink
continua sotto
<<  αποκλιμάκωσις αποκλίνων  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

αποκληρώνω {V}
αποκλήρωση [-ης, η]
αποκλιμακωμένος [agg.]
αποκλιμάκωση [-ης, η]
αποκλιμάκωσις [-εως, η]
αποκλίνω {V}
αποκλίνων [-ουσα, -ο...
απόκλιση [-ης, η]
αποκλισιόμετρο [-ου, το]
αποκόβγω {V}
αποκόβω {V}
αποκοιμάμαι {V}
αποκοιμέμαι {V}
αποκοιμιέμαι {V}
αποκοιμίζω {V}
αποκοίμιση [-ης, η]
αποκοιμισμένος [-η, -ο]
αποκοιμιστικός [-ή, -ό]
αποκοιμούμαι {V}
αποκοιμώ {V}
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---