Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

ανακριτής  
sostantivo maschile e femminile

diritto giudice [m] istruttore
ανακρίτρια
sostantivo femminile

1 femminile di ανακριτής ^-ή, ο^
2 diritto giudice [f] istruttore

permalink
continua sotto
<<  ανάκριση ανακριτικός  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

ανακριβώς [avv.]
ανακρινόμενος [ο]
ανακρίνω {V}
ανακρίνων [-ων, -ον]
ανάκριση [-ης, η]
ανακριτής [-ή, ο|η]
ανακριτικός [-ή, -ό]
ανακρίτρια [-ας, η]
ανάκρουση [-ης, η]
ανακρούω {V}
ανακτημένος [-η, -o]
ανάκτηση [-ης, η]
ανακτήσιμος [-η, -ο]
ανακτητός [-ή, -ό]
ανακτορικός [-ού, ο]
ανάκτορο [-ου, το]
ανακτώ {V}
ανακύκλησις [η]
ανακυκλωμένος [-η, -ο]
ανακυκλώνω {V}
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---