Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

αδίκημα  
sostantivo neutro

diritto reato [m]; illecito [m] η πλοκή είναι αδίκημα → il furto è un reato | ποινικό αδίκημα → illecito penale

permalink
continua sotto
<<  αδίκαστος αδικημένος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

άδικα [avv.]
αδικαιολόγητα [avv.]
αδικαιολόγητος [-η, -ο]
αδικαίωτος [-η, -ο]
αδίκαστος [-η, -ο]
αδίκημα [-ατος, το...
αδικημένος [-η, -ο]
αδικία, (raro) αδικιά [-ας, η]
αδικίες [-ών, οι]
άδικο [-ου, το]
αδικοβάνω {V}
αδικοθανατώ {V}
αδικοκρισία [-ας, η]
αδικοπραγία [-ας, η]
αδικοπραγώ {V}
άδικος [-η, -ο]
αδικοσκοτωμένος [-η, -ο]
αδικοσφαμένος [-η, -o]
αδικούμαι {V}
αδικούμενος [ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---